BEKLENENDİ (AYRIK OTU) Berrin Ustaoğlu Akyüz
Beklenen haber geldi.
Sardunyanın kuru yaprakları temizlenmeli. Özgünleşenlerin yerine yenileri gelecekti. Üzgün çiçekler dalda kalanlara veda etti. Radyodan gelen ses ‘’Hayat.’’ diyor, ‘’Sen çabuk harcadın beni.'' Oysa mevsim daha yazdı. Nice baharlar yaşanacaktı.
“Haber “ dedim...
“Dökülüyoruz.” dedi, ”Alo!” sesinden sonra, ”Bir bir.” diye devam etti.
Topladığım tohumlar yere dağıldı. Minik minik taneler gelecek yıla kadar kavanoza dolacak, ekim zamanını bekleyecekti. Kalanlar yeter miydi?
Sıra mercan sarmaşığındaydı. O sararmış sardunyalara inat yemyeşil, gökyüzüne doğru yola çıkmıştı. Güneşe bakıp sadece su istiyordu. İncecik gergin bir iple çatıya bağlı, saat yönünde döne döne uzuyordu. Dünya bir tur, o bir günde beş tur atıyordu. Acelesi vardı. Yeşil zarif yapraklara bir de kırmızı çiçekler açıyor, petunyalara pas vermiyordu. Petunya bu, güneş çiçeği, sulanınca öyle bir kokar ki yasemin bile boyun bükerdi.
İçim acıyordu.
O ses, şarkının “Kalbimi bir korku sarmış yakıyor,
Şimdi gözlerimden seller akıyor.” sözleriyle boğuşuyordu. Gözüm toprağa takıldı. İçimden ’’Kimleri kucaklamadın ki.’’ dedim. Nasıl bir döngü bu? Tohumunu bizden esirgemeyip sonra içine alan, yeşerten toprak, al demirini başka limana. Yaktırma gemilerini.
Aynı yollardan üçüncü kez geçecektik. Çakıl taşları da sivri mi sivri. Can acıtıyor ısırgan otu yakıyordu. İçime batan eşek dikeni mi ne! Girdiği yeri yırtar, yakar da! Böğürtlen gibi meyveleri olmasa yüzüne bakılmaz ya neyse...
"Umursamamak, nasılsa her şey olacağına varacak" dedim. Dedim de...
Kavanozu yerden alıp tek tek dökülen tohumları toplamak çok da kolay değildi. Yere eğilmişken yabani otları da koparmak gerekirdi. Tutunur kök salarsa temizlemek zordu. Tutunsalar mı? Yok, karanfiller istemez ki! Sıkışır kalırlar. Pembe ebrulisi çok da nazlıdır. Aheste takılır, istediğinde açar yumrusunu. Sen ister bekle ister bekleme. O bilirdi, günü gelir kokusuna çekerdi. Ayrık otu sarar diplerini. Göğse yayılan tümör gibi…Koparalım atalım. Yeşersin yerinde çiçekler, uçsun zamanında kelebekler.
Haber mi neydi?
Annem Ablamdan sonra küçük ablam da kanser oldu! Her Karadenizli aile gibi!
