Nihat Genç yazdı: Sen Ne Biçim Adamsın

Nihat Genç yazdı

Kırkikindi yağmurları.

Parkı tepeden seyreden çay ocağının şemsiyesi altında.

Bir genç adam yanıma yaklaştı: Sen ne biçim adamsın ağbi, hiç aşk ayrılık hüzün yazısı yazmıyorsun!

‘Eski yazılarımı okumuyor musun deyip kendimi savunacaktım’ çekip gitti, doğru söylüyor, hangimizin hayatı artık eskiye sığar oldu.

Yazarlığım hayatı sonradan öğrendi.

Öğrenmem için bir çok şeyi yeniden hatırlayacak boş zaman imkanım olmadı, her gün her gün çalışmak her gün her gün boğuşmak.

Savaştığım nesneler dışında doğrudur her şeye aptal kaldım.

Doğrudur yazılan yaşanılan ve anlatılan her şey aşkın yerini dolduracak bahaneler uydurmalar.

Uydurma hayatlara kaçtıkça da hangi tür dünyada yaşadığımızı, doğrudur, hiç düşünmeyiz.

Cennet dediğiniz iki kişilik yerdir, doğrudur, yazmak, cennetten kaçmaya can atmaktır.

Doğrudur, şiirlerin en güzeli bir sıradan öpücüğün kopyasını çıkartamaz.

Doğrudur, sevilmeden bir ömür sevmeyi başaramadım.

Oksijensiz kalmış ağda çırpınan balık, doğrudur, hiçbir yazar aşkını derinliğine deşifre edemez.

Yaşadığı hazları derinliğine ifşa edemez, beceremediğinden değil, yalnızlığını yapıştırdığı tek tutkal türü sakladığı çok özel bu derin zehir yüzünden.

Doğrudur, gerçekten sevilmiş kadınlar ayrılık acısını bastırır.

İtiraf etmeye cesaret edemeyiz doğrudur yaşadığımız her acının yüzümüzdeki bir çizgiye ciğerimizde kesik bir öksürüğe dönüşmesini engelleyemeyiz.

Beden acıların hiyografisi asıl yazarlığı suratındaki çizgiler yapıyor.

Acı sadece beyinden değil yüzündeki çizgilerden çığlıklar atmaya başlar, uzar, uzar ve artık hiçbir krem pudra kapatamaz.

Sonra pencereden ya da parkta genç aşıklar görürsün.

Çizgisiz porselen yüzlerinde neşeyle.

Sonunu bildiğin bir filmin ilk sahnesine yürüyorlar.

Doğrudur, bir daha yeniden bir filme hiç özenmezsin.

İnsan dediğin tek filmdir, beyninde doyurucu hatıralar, bin defa döner milyon kez seyredersin.

Bu filmi bir daha çekmek isteyen aşık olmamıştır, devamı yoktur.

Sadece bir kişiye ait olanı anlatmayı kimse başaramaz.

Derin bir insanla tanışıp derin bir insan olmanın hikayesi bütün ara sokakların Arnavut kaldırımları kadar uzundur.

İnsanlığın kökenlerine sizi indirmiş seven bir kadının hep hayallerinde uyumak.

Bir gazete hışırtısı bir kapıcısı sesi sokağın boğuntusu, artık dünyanın başka seslerini niçin duyayım, dersin.

Seven bir kadın dışında her şey boş her şey lüzumsuz kuşlar bulutlar yıldızlar Tanrılar bile.

Bir daha birbirlerini aldatmayacak kadar derin günahlarla birbirine bağlanmış iki kişilik sodom-gomore.

Bir kez sevilmiş insan bir daha hiç tembel olmaz ya da hep tembel olur.

Bütün şiirler şarkılar bizde sahte bir coşku sahte bir keder yaratır.

Gerçek bir aşk öpücüğünün yerini bir daha hiçbir şey almaz ebedi dokunuş göklerden bir defaya mahsus iner.

Aşkı tatmış bir insan doymuş doyurulmuştur hayat için başka bir kanıta başka bir icada bir başka meraka bir daha ihtiyaç duymaz, krallıklar egolar servetler ve artık İstanbul’un bütün yağmurları sizin olsun.

AŞK GERÇEĞİ ARAMAZ

Be çocuk, yazarak anlatılmaz çünkü yazmak narkozlu ameliyattır, kelimeler yaşamın derisini uyuşturur, yazmak sahtekarlıktır kasap bıçağını zarif bir neştere çevirir, estetize edilmiş her şey aldatır.

Çünkü aşk gerçeği aramaz gerçeği sevmez iki kişi arasında doğrulukla gelişir ve sadece iki kişi iki cihan sevişir.

Ağır travma yaşamamış ya da dövülmemiş ya da ihmal edilmemiş ya da şiddet görmemiş insanlar aşkın doğruluğunu bolca ihmal eder.

Aşk boşa harcanmayan tek zaman türüdür.

Hatıralarına albüm albüm doldurmak isteyen belleğin resim seçicisi ve neden hep üzüntüleri toplar?

Gerçek yalındır, aşk size yalın bir acı bırakır, yalın acının gücü hatıralarınıza sizi iki cihan sadık kılar.

Kırılgan olmak diplomayla bilgiyle öğrenilmez hayal kırıklıklarıyla öğretir.

Kırılgan insanlar ağır yükler altında bir daha yorulmaz.

Kırılgan olmak bütün şımarık bencil alışkanlıklara son veren ayrılığın gücüdür.

Aynı duygularla aynı yerde bir daha asla karşılaşamayacağınızı bilmek, dünya gizemini kaybeder, ölümün tadı uykularınıza siner.

Sessizlik ve suskunluğun en güzel şey olduğunu sevmediğiniz insanlarla uzlaşmayı öğretir.

Elmadaki kurt gibi kalbinde bir damar solucandan ahtabota doğru büyür güçsüzlüğünü kanata kanata kabul ettirir sana.

Aşk bütün bilgimiz bütün becerilerimize silbaştan acemiliği deneyimsizliği öğretir.

Yüzümüzü bedenimizi ve ruhumuzu artık üçüncü kişilerin hiç tanıyamayacağı bir renge boyar.

Ayrılık gömüldüğümüz değil kabullendiğimiz gerçek dünyaya doğduğumuz yerdir.

Bir heykel bir tablo bir şiir gibi üslubu usulü yoktur.

Engelleyemediğin mimikler sözler güzelliğiyle açıldıkça dinini ülkeni ananı unutursun.

Sevdiğinin yüzünü bin defa öpsen ısırsan dahi dudaklarının maddi tenine temas etmediğini görürsün.

Öpüp öpüp temas edemediğiniz o şey, hatıraların sabah akşam içtiği zehir.

Öpüp öpüp temas edemediğiniz o şeyi başka bir zamanda başka bir dünyada bir daha bulmak mümkün değildir.

Öpüp öpüp temas edemediğiniz, pencereden giren ışık, pencereden çıkıp yağmur tanelerini delip geçen bakışlarınız, artık başka bir dünyaya inanmaz.

Öpüp öpüp temas edemediğiniz öldüğünüzde ölmeyen ebedi vatan!

İstanbul’un eski kilise duvarlarından kabuk kabuk dökülen Bizans sarısı.

Şehri boğup nefes aldırmayan çölün kum sarısı.

İkindi sonrası apartman camlarına ağaçlara göklerden dökülen Allah’ın altın sarısı kırbaçları.

Titreyen sarı.

Üşüyen sarı.

Çürüyen sarı.

Gecenin bir vakti ay ışığına takılı kalmış suratınızda mumya sarısı.

Yüzünüzde ayaz gecelerin üzüm kurusu, mehtap sarısı.

Yanakları büzüşüp kurumuş elma sarısı.

Ortaokul yıllarında, nerelerde boğuşup sürünmüşsem, dirseklerim dizlerim yara kabuklarıyla dolu olurdu.

Tatlı tatlı üff off kabuklarını soymak ne keyifliydi.

Be delikanlı, biz de insanız, anla, öyle bir gün geliyor ki kabuklarını off üfff soyacak gücümüz kalmıyor…

Parkta oturup bir bardak çay içeyim, dedim.

Çağrışım zincirleri boğar diye ben kendime yağmur yağıyor dahi diyemedim.

Gelmiş çocuğun biri, ağbi sen ne biçim adamsın, aşk yazısı yazmıyorsun, diyor.

Yazmak ne kolaymış kıyamet görmemiş insana.

Yazmak ne kolaymış di mi?

.ik kafalı Japon askeri mına koduğumun piçi.

Nihat Genç

ODATV

Nihat Genç yazdı: Sen Ne Biçim Adamsın

CANLI YAYIN | AKÇAABAT BELEDİYESİ BASIN TOPLANTISI

CANLI YAYIN | ''SALİH KAZANCIOĞLU ANISINA'' TSM ORTAK KONSERİ