Düşünmeli, Düşünebilmeli İnsan
Her insan, hayatın akışına bir yerde ilişmeli ve kendine mutlu olacağı bir yol çizmeli. Su misali hayatta eğime aşağı akmamalı. O eğimde kendine bir çıkıntı bulup bu gidişata yön vermeli. Yani bir yerden mutlaka hayata karışmalı insan. Tabi bunları yapabilmek için öncelikle düşünme yetisine sahip olmalı insan, ardından düşünmeli ve bir güzel düşünebilmeli…
Neyi mi?
Mesela; dünyaya neden geldiğini, her insanın dünyada bir işlevi ya da görevi olması gerektiğini. Evet, evet bu dünyadan bahsediyorum! İnsanın dünyada bir işlevi olmalı ve onu layıkıyla yerine getirebilmeli. En azından bir neden bulamazsak bile madem geldik dünyaya uymak gerekir kurallarına diye düşünmeli. Düşünebilmeli İnsan…
Ne demiş Yunan filozof Aristoteles “İnsan düşünen bir hayvandır.” Hemen hayvan kelimesine takılıp kalmayın. Hayvan kelimesi Arapça’ da” canlı hayat ve ruh sahibi “manalarına gelmektedir. Düşünen kelimesi ise “akıl ve mantık sahibi bir varlık” manasına gelir. Bu açıdan Yunan filozof Aristoteles “insan için düşünen bir hayvan” yani” düşünen ve akıl sahibi olan canlı” ifadesini kullanmıştı.
Düşündüm ve hayattan bir de bir şeyler istemeye karar verdim. Hem de sonucunda mutlu olabileceğim şeyler. Bana göre istemek; en önemli şeydi çünkü hayat ondan istediklerimizden ibaretti. Montaigne de bu konuda şöyle demiş:” Hedefi olmayan gemiye hiçbir rüzgar yardım edemez.” Bence çokta iyi demiş. Bizde bırakın bir şeyler demeyi istemeyi bile istemiyoruz rüzgar nereden eserse bizde oraya doğru gidiyoruz. Bu dünyadan bir şeyler isteyeceğiz ve bu konuda bir çaba göstereceğiz ki istediğimiz şeyleri elde edebilelim. Öyle “armut piş ağzına düş” der gibi beklemekle bir hiç olmaktan ileri gidemeyiz. Ben ne mi istedim? Gelmiş olduğum bu dünyadan eli boş olarak dönmemeyi, bir iz bırakmadan gitmemeyi istedim. O kadar çok şey varken neden mi bunu istedim. Çünkü insanın yaşamı onu ölümünden sonra da temsil edebilmeliydi. İyi ya da kötü hiç fark etmez. İyi şeylerden yapabileceklerimizi, kötülerden ise yapmayacaklarımızı öğreniriz. Neden mi? İz ya da birikim derdim; insan, ömrünün ne zaman biteceğini bilmiyordu. Bu nedenle sadece zamanı kontrollü istiyordum.
Yine biz insanlar, bu dünyaya insan olarak gelmenin sorumluluklarını yerine getirmemiz gerekiyor. Şöyle ki bu hayatta mutlaka bir şeylerin ucundan tutmalıyız ki, ardımızdan gelenler oradan devam edebilsin. Düşünsenize her seferinde bir işe en başından başladığımızı nereye kadar ilerleyebiliriz ki hep aynı yerde sayarız. Bir zinciri düşünün; her yeni bir insanın yeni bir halkayı ifade ettiğini ancak bu şekilde ilerleyebilir ve sonucu yaklaşabiliriz öyle değil mi?
İstedim ve ardından tekrar düşündüm, yaptığı işi en iyi şekilde yapanlardan bizim ne eksiğimiz olduğunu? Bence asıl eksiklik sadece eksik olduğumuzu düşünmekti. Ve bu aşamalardan geçtikten sonra bir sonucum olsun istedim. Neden mi? Çünkü bu hayatta bizi seçimlerimiz tanımlar. Sonuç: Hayatımın akışının nasıl ve nereye doğru olacağına karar verdim. Gazeteci olmak istiyorum. Neden mi?
İşte sebepleri…
Gazetelerde kendisine sunulan bilgileri olduğu gibi kabul eden değil, öncelikle ne okuduğunun bilincinde olan ve okuduğu içeriğin kendinde hangi düşünceleri uyandırdığının farkına varan, kendisine sunulan bilgiler ışığında doğru ve anlaşılır bir ayrım yapabilen, bilinçli bir okur kitlesi oluşturmak için gazeteci olmak istiyorum.
Okurlarıma yazılarımla yön veren değil, bilgiyi veya olayları onlara çarpıtmadan aktaran hatta aktardığım içeriklerin yorumlarını okurlarıma bırakmak istiyorum. Ayrıca insanların farklı düşünebilmelerini yardımcı olmak ve toplumdaki tek düze düşünce yapısını ortadan kaldırmak istiyorum. Bu konularda kendilerinin bir birey ve hak sahibi olduğunun farkına varan ve fark ettiren bireyler görmek istediğim için gazeteci olmak istiyorum.
Her gün, her sabah insanların doğru bilgiyi büyük bir heyecan içinde gazetemden bekleyip okuyabilmeleri için gazeteyi bir merak duygusu içinde aldıkları o anı görmek, hissedebilmek ve doğru yolda ve doğru yolu göstermenin vicdan rahatlığına varabilmek içindi her şey. Yazılarımla okurlarımın güvenini gerçekten kazanmış bir gazeteci olduğumu bilmek için gazeteci olmak istiyorum.
Sizce çok mu şey istiyorum?
Konuk Yazar BAHAR MALKOÇ
