Yeni Komşum Palamut
Evimiz Tam Olarak Denizin Karşısında Yer Aldığından İçimden Böyle Şeyler Yazmak Geliyor Sanırım.
Uçsuz Bucaksız Renksiz Su Birikintisi Adeta… Yıllardır Karşımda Olmasına Rağmen Her Sabah Uyandığımda Onu Akşam Bıraktığım Yerde Bulmanın Huzurunu Seviyorum. Bazı Şeyler Zamanla Sıradanlaşır Ya Bu Öyle Değil İşte Her Sabah Gördüğümde İlk Olarak Yüzüm Gülüyor Ya Da Canım Sıkkın Olduğunda İlk Baktığım Yer Oluyor. Bazen Bir Kağıt Gibi Dümdüz Bazen İse Benim Gibi Çok Sinirli Sanki Bir İnsan Gibi Onun Da Ruh Halleri Var Gibi… Genellikle Sessiz Sakin Tertemiz, Baktıkça Ufuk Çizgisine Kadar İstediği Hayallere Dalıp Dalgalarla Geri Gelebiliyor İnsan. Bence En Güzel En Anlamlı Manzara Bir De Çay Olunca…
Şimdi Bunları Yazabiliyorsam Küçükken Denize Uzun Uzun Bakıp Düşündüğüm İçindir. O Zamanlar Boyumda Yetişmezdi Balkonun Duvarında Denizi Görmeye Ama Ben Bir Sandalyenin Üzerine Çıkıp Denize Bakar Düşünürdüm. Bunun Adı Ne? -Herkes Deniz Derdi. Ama Bu Deniz Nasıl Oluyor Da Hep Orda Duruyor? Bizim Tarafa Neden Hiç Taşmıyor! Bu Kadar Su Ne İşe Yarıyor! Ya Da Bu Denizi Kim Yaptı? Bunun Gibi Bir Çok Soru İşareti Kafamda Dönüyordu O Zamanlar. Baktım Sorularımın Ardı Arkası Kesilmiyor Bende Sorularıma Kendimce Cevaplar Bulmaya Başladım. Çocuk Aklı İşte…
Ben Küçükken Ama Gerçekten Çok Küçükken Denizin Nasıl Oluştuğunu Düşünüyordum Biliyor Musunuz? Hemen Anlatıyorum: “Öncelikle Bütün İnsanların Evlerindeki Kazma Küreklerini Toplayıp Bir Araya Geldiklerini Ardından Günlerce Kazıp Kocaman Bir Çukur Açtıklarını Ve Evlerindeki Suları Birer Hortum Yardımıyla O Çukura Ulaştırıp, Doldurup Deniz Yaptıklarını Düşünüyordum.” Kaç Yaşında Olduğumu Hatırlamasam Da Sadece Böyle Düşündüğümü Hatırlıyorum.” Artık Gerçekten Böyle Düşünmüyorum.” İnşallah Benim Gibi Düşünen Başka Bir Çocuk Daha Yoktur.
Bu Aralar İse İş Başında Deniz. Bol Bol Misafirleri Var, Bir Odasının Işığı Yanıp Bir Odasının Işığı Kapanıyor. Evimizin Karşısına Yeni Komşular Taşınmış Gibi. Herkes Kendi Rızkını Aramaya Gitmiş. Bize De Rastgele İnşallah Demek Düşer Dimi.
